“Happy state is the creative state” έλεγε ο Carl Jung, Ελβετός ψυχαναλυτής, για να τονίσει πως ο δημιουργικός άνθρωπος είναι αυτόματα και ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Το Πάμεμμαζί προσφέρει δημιουργικά προγράμματα, όπως βελονάκι, μακραμέ, εργαστήριο κοσμήματος, σαπούνια και χειροτεχνίες με στόχο τη ψυχοκοινωνική υποστήριξη, την κοινωνικοποίηση και να προσφέρει τη δυνατότητα σε ασθενείς και συνοδούς να χαλαρώσουν και να περάσουν όμορφα.

Έρευνες έχουν δείξει πως η ενασχόληση με τη τέχνη προσφέρει στους ασθενείς την ικανότητα καλύτερης αντιμετώπισης των έντονων σκέψεων και συναισθημάτων, συμβάλει στην ενστάλαξη της ελπίδας και στην ανθεκτικότητα καθώς και τη γενικότερη ψυχοσωματική ευεξία. Οι χρόνιες ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη σωματική και ψυχική κούραση καθώς και κατάθλιψη. Η ενασχόληση με τη τέχνη λειτουργεί σα διαλογισμός: επιτρέπει στον ασθενή να απελευθερώσει το μυαλό του από την τωρινή δύσκολη κατάσταση και να εστιάσουν στη χαρά της δημιουργικότητας. Έτσι σταδιακά μπορεί κάποιος να αλλάξει το πώς αισθάνεται σωματικά, ψυχικά και νοητικά. Τα φάρμακα γιατρεύουν το σώμα αλλά η τέχνη τη ψυχή!

Τα μηνιαία προγράμματα του Πάμεμμαζι και η ποικιλία δραστηριοτήτων μπορεί να προσφέρει σε κάποιον τη δυνατότητα να πλαισιώσει την καθημερινότητα του μέσα από δραστηριότητες που στοχεύουν στην ευεξία. Ο χρόνος από ατελείωτος γίνεται δημιουργικός. Το αίσθημα της μοναξιάς αντικαθίσταται από τις ομαδικές δραστηριότητες, το μοίρασμα παρόμοιων εμπειριών και της κοινωνικοποίησης.

«Χαίρομαι που είστε εδώ και σας γνώρισα. Υπάρχει κοινωνικοποίηση των ασθενών και δε νιώθει κανείς αποκλεισμένος από το κοινωνικό σύνολο»

Οι συνοδοί που δε θέλουν να επιβαρύνουν τους ασθενείς, μπορούν να έρθουν στο ξεχωριστό χώρο μας και να εκφράσουν ελεύθερα τους προβληματισμούς τους και να ‘ξεφύγουν’.
«Αρκεί να αφεθούμε για να υποδεχθούμε το έργο σας. Συγχαρητήρια που νιώθουμε ταξιδιώτες και όχι πελάτες»

Η τέχνη έχει αποδειχθεί πως ελαττώνει σημαντικά την σωματική και ψυχική ταλαιπωρία που έχουν υποστεί οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις καθώς και τις παρενέργειες της θεραπείας. Καλλιεργείται η αίσθηση της δημιουργίας, του ελέγχου, της προοπτικής.

«Νιώθω να ''ζω'' έστω για λίγο… και να ξεχνιέμαι από την μιζέρια της αρρώστιας»

Αρκετοί συμμετέχοντες δήλωσαν πως δεν ήξεραν τις επιλογές παρηγορητικής φροντίδας που είναι διαθέσιμες και πως, συμμετέχοντας στο πρόγραμμα του ΠΑΜΕΜΜΑΖΙ, είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και να επιλέξουν κάτι που τους βοηθάει και που μπορούν αργότερα να το αναζητήσουν και εκτός του νοσοκομείου.

« Έμαθα κάτι που δεν ήξερα, έχω ενθουσιαστεί και δεν θέλω να τελειώσει, μ’άρεσει πάρα πολύ ειδικά εδώ σε αυτό το περιβάλλον»